18/7/2556

     _ ความพร้อมไม่ได้เป็นของทุกๆคน  บางคนวางแผนชีวิตของตนเองคนละแบบ  หน้าที่ของทุกคนก็แตกต่างกันไป  ความสามารถในการรับรู้ย่อมต่างกันไนั้นเป็นเรื่องธรรมดา  สิ่งที่ทุกคนแสดงออกมาต่อสาธารณะชนนั้นคือตัวตนของตนเอง  

     _ การตัดสินใจทุกอย่าง ต้องเป็นไปตามสภาวะทางจิตใจที่เข้มแข็ง  เมื่อสิ่งที่ได้ทำลงไปนั้นคิดว่าดีพอสมควรแล้ว  แม้ผลจะออกมาเป็นอย่างไร  นั่นกผ็คือผลของการกระทำของสิ่วเหล่านั้น  เราจะกำหนดอะไรไม่ได้  นอกจากการยอมรับผลที่ออกมานั่นเอง

16/7/2556

     _ เบิกบานยามเช้า  ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสดใสและสบายใจ  การสวดมนต์ทำให้เราปล่อยวางทุกสิ่งที่เราทำในระหว่างวันนั้นๆให้หมดไป  เตรียมความพร้อมสู่วันใหม่ที่มีแต่ความสุขได้ด้วยตัวของเราเอง  และพร้อมก้าวต่อไปไม่ว่าจะเจออุปสรรคอะไร  ต้องตั้งใจมั่นแล้วว่า เราต้องผ่านพ้นมันไปให้ได้  

     _ ในบางครั้งเราก็อาจจะไม่ต้อวทำอะไร ิไม่ต้อวคิดอะไรมากมายก็เป็นได้  สิ่วต่างๆล้วนแต่มีบททดสอบและระยะเวลาการนำเสนอ  รวมทั้งผลการกระทำของมันชัดเจนอยู่ใสตัวแล้ว  แต่ใสบางครั้งเรารู้ตักและคิดทำอะไรลงไปก่อนเวลาอันควร  สิ่งนั้นอาจจะได้ผลตอบรับมาไม่ดีอย่างคิด

     _ สิ้นสุดวันนี้ด้วยการสวดมนต์ จิตสงบ ฝันดี

15/7/2556

     _ เริ่มต้นของวันนี้  ด้วยการตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อไปทำบัตรนิสิตใหม่  สืบเนื่องจากเรื่องมะวาน บทเรียนที่ทำให้เรารู้ว่า  การโยนความผิดให้แก่ผู้รับบริการ  มันเป็นโทษอย่างมากของผู้ที่ไม่มีจรรยาบรรด้านการบริการ  แต่ทั้งหมดมันคือประสบการณ์   และจำเอาไว้ว่าหากเราเข้าไปเกี่ยวข้องกับงานบริการจงอย่าทำให้ใครเสียความรู้สึกเช่นที่เราเจอ

     _ ถึงขั้นต้องคิดหนักระหว่างวันก็เป็นได้  ความรู้สึกดวงตก มันเป็นเช่นนี้นี่เอง  ทำอะไรหลายๆอย่างไม่ไเ้รับความช่วยเหลือ ไม่มีการอุปถัมหรือแม้แต่โชคชะตาพาไปเหมือนแต่ก่อน  ต้องหวนกลับมาคิดใหม่แล้วสิว่า  เราต้อง "สร้างบุญ"

     _  บ่ายนี้ สิ่งที่ควรทำคือการไปทำงาน ไม่รู้หรอกว่าข้างหน้าที่เราก้าวไปจะเจอกับอะไรบ้าง  แต่สิ่งที่ทำได้คือ  การเตรียมรับมือกับมันในทุกรูปแบบ  นั่นคือ  การเตรียมความพร้อม เสมอ

     _ ดำเนินชีวิตผ่านมาใกล้หมดวันชีวิตผมวันนี้  ไม่รู้ว่าผิดหรือถูก  วันนี้เป็นวันเกิดแฟนผมด้วย แต่ผมเพิ่งนึกได้เมื่อตอนห้าทุ่มนี่เอง  แล้วแฟนผมก็นอนหลับไปแล้ว  รู้สึกผิดมาก  แต่ก็ยังทันเวลาใช่ไหม  ผมยังอวยพรวันเกิดผ่านทางโซเชียวเน็ตเวิคได้ทัน  แต่สำหรับทางมือถือคงไม่ทันแล้ว  วันนี้แฟนผมโทรเข้ามาหลายสายแต่ผมไม่ได้รับโทรศัพท์เลย  แล้ววันนี้เราก็ไม่ได้คุยกัน  ในวันเกิดของเขา  "สุขสันต์วันเกิด" ครับ

สังคมกับการดำเนินชีวิต

     _  มนุษย์เป็นสัตว์สังคม  ประโยคดังกล่าวมนุษย์ทุกคนปฏิเสธไม่ได้  ผมเองก็คิดเช่นนั้น  การที่เราดำเนินชีวิตแต่ละวันล้วนแล้วแต่ต้องเกี่ยวข้องกับผู้คนไม่ว่าจะหนึ่งคนสองคนหรือผู้คนจำนวนมาก  การกระทำของเรา  ยศ  ตำแหน่ง  ล้วนแต่ปรากฏออกมาให้สัวคมได้รับรู้  ความต้องการพื้นฐานของมนุษย์เองก็ย่อมต้องการให้ผู้คนยอมรับ  สูงที่สุดคือการเป็นตัวเองหรือรู้จักตนเองโดยแท้จริง  แต่กว่าเราจะก้าวผ่านไปถึงจุดๆนั้นได้  ต้องผ่านอุปสรรค  การต่อสู้  ดิ้นรน  ขวาญขวาย  จนกว่าจะประสบความสำเร็จตามที่บุคคลตั้วเป้าหมายเอาไว้  ซึ่งแต่ละคนมีจุดหมายที่ไม่เหมือนกัน  ความคิด  การกระทำ  การแสดงออกทางสังคมแน่นอนว่าทุกคนก็ย่อมต่างกันเป็นเรื่องธรรมดา  

     _  เพราะฉนั้น  หากเราเดินออกจากห้องไปท้องถนน  ผู้คนมากมาย  จุดมายเราคือเดินไปซื้อข้าวมาเพื่อประทังชีวิต เจอผู้คนที่แสนแตกต่าง  บ้างก็รู้จัก  บ้างก็ไม่รู้จัก  และไม่มีใครเข้าใจเป็บแบบเดียวกันหมดว่า เรามีจุดหมายเพื่ออะไร

     _ ทั้งนี้  ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของแต่ละคนบุคคล